Το σπίτι του Μπονιάκου και η βαριά κληρονομιά!

Γράφει ο Χρήστος Τούμπουρος

Το θέμα που χρονολογείται από το 1985 -τότε πέθανε ο Μπονιάκος αρχίζουμε και λέμε, λέμε κλπ… Να πω και εγώ. Η οικία του Χρήστου Μπονιάκου σύμφωνα με τη βούλησή του περιήλθε στο ελληνικό Δημόσιο.

Προκειμένου να περιέλθει στον Δήμο πρέπει αν αιτήσει ο Δήμος κάτι
τέτοιο. Πράγματι από την προηγούμενη Δημοτική αρχή μετά από απόφαση
του Δημοτικού Συμβουλίου (ψήφοι 12 υπέρ και 2 κατά, μειοψήφησε και χωριανός μας) υπεβλήθη αρμοδίως η αίτηση. Να ευχαριστήσουμε την Κατερίνα Κατσάνου που «έτρεξε το θέμα».
(Γνωρίζω καλά τον αγώνα της και τις προσπάθειές της).

Πριν από τις εκλογές είχε υπογράψει η αρμόδια υφυπουργός και υπολείπονταν η υπογραφή του συναρμόδιου υπουργού Εσωτερικών. Έγιναν οι εκλογές και δεν περαιώθηκαν τέτοιες υποθέσεις. Τώρα χρειάζεται η διαδικασία απαρχής. Είναι θέμα του Δήμου. Εδώ έχει θέση το Τοπικό Συμβούλιο, οι Πολιτιστικοί
Σύλλογοι και οι Δημοτικοί Σύμβουλοι να «τρέξουν την υπόθεση».

Άμα δεν γίνουν αυτά, ας το καταλάβουμε επιτέλους, θα μιλάμε, όπως τόσα χρόνια,
στον αέρα. Τι πρέπει να γίνει: Τόσοι Αγναντίτες μηχανικοί υπάρχουν. Βοήθησε και ο Μπονιάκος να γίνουν. Να γνωμοδοτήσουν αν μπορεί να «αναστηλωθεί» αυτό το ερείπιο. Και μετά τα σχέδια. Όλα γίνονται. Θέληση,
μέθοδος και συλλογική προσπάθεια.