27 Ιουλίου: Σαν σήμερα στην Άγναντα η ετήσια αναβίωση του εθίμου “Καγκελάρι”- χορός στην Άρτα (Ήπειρος) ένα στοιχείο της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλαδας.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΕΞΩΦΥΛΛΟΥ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΣΙΑΡΑΣ

Κάθε χρόνο τέτοια μέρα, 27 Ιουλίου του Αγίου Παντελεήμωνος, η Άγναντα κινείται σε ρυθμούς του Καγκελαριού. Αγναντίτες από όλη την Ελλάδα προσπαθούν να δώσουν το παρόν στις “ΚΥΚΛΕΣ”, οργανώνοντας με τέτοιο τρόπο τις διακοπές τους και τον ελεύθερο χρόνο τους, ώστε να μην χάσουν αυτό το ετήσιο αντάμωμα. Το Καγκελάρι αποτελεί στην εποχή μας μία καλή αφορμή ώστε φίλοι γνωστοί και συγγενείς να συναντηθούν, να χορέψουν και να γλεντήσουν όλοι μαζί.

Από το πρωί οι ετοιμασίες ξεκινούν και όλοι περιμένουν το απογευματινό χτύπημα λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα της καμπάνας της Εκκλησίας, που θα σημάνει την έναρξη του εθίμου και την συνάθροιση του κόσμου στην πλατεία του χωριού.

Αφού όλο το χωριό σύσσωμο συγκεντρωθεί στην Πλατεία της Κοίμησης της Θεοτόκου στον επάνω μαχαλά, οι μεγαλύτεροι οργανώνουν να στήσουν το χορό και ο καθένας να πιαστεί με τον άλλο και να πάρει την θέση του, με τους άνδρες να προηγούνται, τις γυναίκες να έπονται και τα παιδιά στο τέλος όπως προστάζει το έθιμο- αν και τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια μεγαλύτερη ελευθερία το πως θα πιαστούν οι χορευτές χωρίς όμως οι γηραιότεροι να χάνουν την πρωτοκαθεδρία τους.

Έπειτα η ορχήστρα θα παίξει διάφορα τραγούδια όμοια με το σκοπό από τις Κύκλες για να υπάρξει η σχετική προθέρμανση. Μετά από λίγο οι μεγαλύτεροι άνδρες του χωριού, που σέρνουν το χορό, αρχίζουν να απαγγέλουν τους στίχους με τους υπόλοιπους σε μορφή αντιφώνησης να τους επαναλαμβάνουν. Αφού τραγουδηθούν όλοι οι στίχοι οι χορευτές διαλύονται και ξεκινά ένα μεγάλο γλέντι με παραδοσιακά δημοτικά τραγούδια.

Βέβαια τα τελευταία δύο χρόνια λόγω covid-19 και των μέτρων που έχουν εξαγγελθεί έχουμε στερηθεί αυτή την δυνατότητα της αναβίωσης του εθίμου του Καγκελαριού, αφού απαγορεύονται τόσο ο συνωστισμός και συγχρωτισμός ατόμων όσο και ο χορός, και ευελπιστούμε σύντομα-του χρόνου δηλαδή- να μπορέσουμε όλοι μαζί να χορέψουμε τις ΚΥΚΛΕΣ ξανά.

Αντ’ αυτού σας παραθέτουμε την παρακάτω εργασία, η οποία αποτελεί μέρος του ΔΕΛΤΙΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ ΑΫΛΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ, το οποίο κατατέθηκε στο πλαίσιο της διαδικασίας εγγραφής στοιχείων στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας και συντάκτες του είναι ο Γεώργιος Κομζιάς, Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός Δάσκαλων παραδοσιακών χορών και η Αιμιλία Κοκκινέλη Σύμβουλος Επιχειρηματικότητας και Τοπικής Ανάπτυξης, όπως παρουσιάζεται στη παρακάτω ιστοσελίδα: https://www.epirusland.gr/diavoulefsi-gia-tin-engrafi-tou-stoicheiou-kagkelari-choros-stin-arta-ipeiros-sto-ethniko-evretirio-aylis-politistikis-klironomias/ .Στη διαβούλευση συμμετείχε και η Αδλεφότητα Αγναντιτών Αθήνας μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας συμπληρώνοντας στοιχεία σχετικά με το Καγκελάρι στην Άγναντα.

Σύντομη Περιγραφή:

Tο Καγκελάρι είναι ένας χορός που χορεύεται χωρίς τη συνοδεία μουσικών οργάνων. Οι χορευτές, τραγουδούν και χορεύουν, δίνοντας οι ίδιοι το ρυθμό στο χορό τους. Τοο τραγούδι είναι αντιφωνικό. Οι πρώτοι του κύκλου ( οι άντρες) αρχίζουν το τραγούδι και ο κάθε στίχος επαναλαμβάνεται απ’ όλους (ή από τις γυναίκες). Ως συνήθως χορεύεται στο μεγάλο πανηγύρι του χωριού ή/και τη Λαμπρή. Ο μπροστάρης (Καγκελάρης) του χορού, είναι ο παπάς ή ο γεροντότερος του χωριού.

Αναλυτική περιγραφή του στοιχείου ΑΠΚ, όπως απαντάται σήμερα:

Το Καγκελάρι χορεύεται από όλους τους κατοίκους του χωριού, αλλά και από όσους ξένους παρευρίσκονται. Είναι λεβέντικος, λιτός και αυστηρός χορός. Οι εκατοντάδες των χορευτών που συμμετέχουν, κυκλώνουν ολόκληρη την πλατεία, δημιουργώντας έτσι το αδιαχώρητο. Όλοι θα επιδιώξουν, έτσι “για τοκαλό”, να πιαστούν στο χορό. Είναι σαν να εκπληρώνουν κάποιο τάμα προς τον Άγιο που γιορτάζει. Τον χορό τον ξεκινάει ο παπάς του χωριού, για να τον συνεχίσει ο Πρόεδρος του χωριού και οι γεροντότεροι. Στον κύκλο, ως συνήθως, προηγούνται οι άντρες και ακολουθούν οι γυναίκες, ενώ δίνεται πάντα προτεραιότητα στους ηλικιωμένους. Όλοι είναι πιασμένοι αγκαζέ και αρχίζουν να τραγουδούν παρακινώντας και άλλους να μπουν στο χορό. Σε κάθε χωριό το Καγκελάρι πραγματοποιείται με μικρές παραλλαγές όμως τα βασικά χαρακτηριστικά του δρώμενου είναι τα ίδια.

Ο μπροστάρης του χορού ξέρει από ποιο σημείο να ξεκινήσει, για να “του βγουν” αργότερα τα καγκελίσματα και το σταυροκάγκελο. Κάθε συζήτηση σταματά και όλοι στρέφουν τα βλέμματά τους στον πρώτο, στον αρχηγό του
χορού. Όλοι στέκουν ακίνητοι. Κανείς δε μιλά. Ο Καγκελάρης, μόνος του, αργά, μακρόσυρτα, αρχίζει το τραγούδι:
” Τέτοιαν ώ-, μωρ’, τέτοιαν ω-, τέτοιαν ώρα ήταν εψές”
Όλοι ακίνητοι επαναλαμβάνουν, εντελώς όμοια και στον ίδιο σκοπό, τα
παραπάνω λόγια.
” Τέτοιαν ώ-, μωρ’, τέτοιαν ω-, τέτοιαν ώρα ήταν εψές”

Μετά από αυτό μπαίνει στο τραγούδι, με γρηγορότερο τώρα ρυθμό, και τοπρώτο μισό των ανδρών, ενώ ο κύκλος αρχίζει να κινείται με στρωτό χορό. Με τον ίδιο τρόπο και το ίδιο μουσικό και χορευτικό μοτίβο συνεχίζεται ο χορός μέχρι να τελειώσει όλο το τραγούδι. Κορυφαία στιγμή του Καγκελαριού είναι το “δίπλωμα” του χορού, τα
καγκελίσματα, όπως χαρακτηριστικά λέγονται και το σταυροκάγκελο. Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού και όταν τραγουδούν το: “συ που σέρνεις το χορό κάνε διπλοκάγκελο” αρχίζουν τα καγκέλια ή καγκελίσματα. Ο πρώτος του
χορού διπλώνει το χορό προς τα αριστερά και μέσα του κύκλου, έτσι ώστε οι χορευτές να έρχονται σε δύο σειρές, η μια απέναντι από την άλλη, πρόσωπο με πρόσωπο.

Το Καγκελάρι αρχίζει κοντά στο ηλιοβασίλεμα και μετά το “σχόλασμα” του εσπερινού ή αρχίζει αμέσως μετά τη πρωινή λειτουργία και πριν το μεγάλο πανηγύρι του χωριού. Σε κάποια χωριά το Καγκελάρι επαναλαμβάνεται και στο τέλος του πανηγυριού.

Περαιτέρω και σύμφωνα με την παράδοση, το Καγκελάρι εξυπηρετούσε σκοπούς εθνικούς και κοινωνικούς.

Εθνικούς, γιατί ήταν ένας τρόπος να συγκεντρώνονται οι χωριανοί και να ανταλλάσσουν γνώμες χωρίς να γίνονται αντιληπτοί από τους Τούρκους . Έτσι, με τα καγκελίσματα έρχονταν κοντά και πετύχαιναν έναν μεγαλύτερο βαθμό επικοινωνίας. “Το Καγκελάρι βγήκε για μυστικούς λόγους. Μεσ΄απ΄τα καγκέλια συνενοούντο αναμεταξύ τους για διάφορα ζητήματα. Αυτοί που μέναν ακίνητοι για να περνάνε στα καγκελίσματα ήταν οι καλοί που ‘λέγαν τα μυστικά στους διαβαίνοντας” (Κωσταντή Γιώργης ή Πλαστήρας, Κων/νος Διαμάντης)

Κοινωνικούς, γιατί το Καγκελάρι, με την καθολική συμμετοχή που το χαρακτηρίζει, αποτελούσε άριστη ευκαιρία γνωριμίας μεταξύ των δύο φύλων. Μπορούσαν έτσι τα παλικάρια να δουν τις όμορφες και να διαλέξουν νύφη.
Από εδώ ξεκινούσαν πιο παλιά τα περισσότερα προξενιά.

Ιστορικά στοιχεία:

Ενδεικτικές περιγραφές του δρώμενου (Πηγή: Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Χορού).
-[Γκιζέλης 1975, 31] Νησίτσα (Ροδαυγή) Ηπείρου: Στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής χορεύεται ο χορός Καγγελάρι. “Σο ιδεώδες του χορού αυτού είναι να λάβουν μέρος όλοι οι παρευρισκόμενοι χωρίς να μείνει κανείς έξω. Από τη μέση κι εμπρός της γραμμής κρατιούνται οι άνδρες κι από τη μέση και πίσω οι γυναίκες. Μπροστά μπροστά οι γεροντότεροι και πιο πίσω οι νεώτεροι και στους άντρες και στις γυναίκες” (Kon. Diamantis, 180).
-[Στέργιος 1982-1983, 102] Τζουμέρκα Ηπείρου: Καγκελάρι λένε τον παραδοσιακό τους χορό στα Τζουμερκιώτικα χωριά, Αγναντα, Καταρράκτη κλπ. Χορεύεται κατά το ηλιοβασίλεμα της δεύτερης μέρας του πανηγυριού, 26
και 27 Ιουλίου, της Αγίας Παρασκευής και του Αγίου Παντελεήμονος. Στην Αγναντα συνηθίζουν να τον λένε και Κύκλες. Και οι δύο ονομασίες το ίδιο λένε. Πιασμένοι χέρι χέρι με λυγισμένους τους αγκώνες, αγκαζέ, σ’ έναν κύκλο σφιχτοδεμένο και επιβλητικό κινούνται όλοι στο αργό χορευτικό μοτίβο. Με τα ίδια βήματα χορεύονται και τα τραγούδια στη φάση της προετοιμασίες, καθώς και το κυρίως μέρος του δρώμενου. Η χορευτική διάταξη διαφοροποιείται από τόπο σε τόπο. Αλλού συναντάμε το διπλοκάγκελο, κυρίως στα χωριά των Τζουμέρκων, κι αλλού το μονό χορευτικό κύκλο, με τους άντρες να προηγούνται των γυναικών στον κύκλο.

Όσον αφορά τα χορευτικά μοτίβα υπάρχουν πολλά, στην Άγναντα όμως έχουμε το εξής:

1. Στρωτός χορός
   Τα βήματα του στρωτού χορού, που συμπληρώνουν τη μουσική φράση, είναι στο σύνολό τυς οχτώ (2 φορές από τέσσερα). Ο ρυθμός έχει ως εξής:
   1 – 2 – 3 – 4.
   Στο (1), το αριστερό πόδι πατά προς το κέντρο του κύκλου και λίγο προς τα δεξιά.
   Στο (2), το δεξί πατά, με το μπροστινό μέρος του ταρσού, λίγο πιο μπροστά από τα δάχτυλα του αριστερού ποδιού. Στους άντρες γίνεται μια μικρή άρση του δεξιού ποδιού, κάτι που δεν γίνεται στις γυναίκες.
   Στο (3), το δεξί πατά προς τα έξω του κέντρου του κύκλου και πιο πίσω από το αριστερό.
   Στο (4), το αριστερό έρχεται προς τα πίσω και πατά με το μπροστινό μέρος του ταρσού, κοντά στη φτέρνα του δεξιού ποδιού.
   Ο κορυφαίος του χορού κρατιέται από τον δεύτερο με μαντίλι, για να μπορεί να αυτοσχεδιάζει. Στο (2), το πόδι δεν πατά στο έδαφος, αλλά σηκώνεται ψηλά, μονοκόμματα, χωρίς, δηλαδή, να λυγάει και το σώμα κάνει ένα μικρό σήκωμα. Ο αυτοσχεδιασμός του πρώτου είναι οι στροφές που κάνει, ερχόμενος άλλοτε απέναντι απ’ το δεύτερο κι άλλοτε κρατώντας τον με το δεξί χέρι.

Η σημασία του στοιχείου σήμερα:

α. Ποια είναι η σημασία του στοιχείου για τα μέλη της κοινότητας/τους
φορείς του;

Η κορυφαία στιγμή, στον ετήσιο κύκλο της κοινωνικής ζωής των χωριών μας, ήταν και είναι το μεγάλο πανηγύρι που γίνεται προς τιμής του εορτάζοντος Αγίου του χωριού.

Στο Καγκελάρι, όλη η κοινότητα εκτεθειμένη “διατρανώνει χορεύοντας, για μια ακόμη φορά τη συνοχή της και το πιο σημαντικό, ίσως, να διακηρύσσει μ’ αυτόν τον μεγαλόπρεπο τρόπο ότι είναι εκεί, στο χώρο όπου για αιώνες οι
πρόγονοί της επαναλάμβαναν το ίδιο πράγμα αναπαράγοντας την ιδέα και τα ιδανικά της κοινότητας” (Νιτσιάκος Βασίλης, σελ. 41)

Το Καγκελάρι είναι η ευκαιρία να βρεθούν όλοι οι χωριανοί μαζί. Χαιρετιούνται και ανταλλάζουν ευχές, συναντούν συγγενείς, φίλους και γνωστούς, ενώ γνωρίζονται με τους επισκέπτες του χωριού. Οι χορευτές πιάνονται αγκαζέ και ενωμένοι ακολουθούν κοινό βηματισμό. Οι συμμετέχοντες αναφέρουν ότι δημιουργούνται συναισθήματα ομοψυχίας, κοινής αποδοχής και ομόνοιας. Όλοι έχουν να θαυμάσουν ένα δικό τους πρόσωπο στο χορό και οι παλιότεροι να θυμηθούν τα νιάτα τους.

β. Ποια είναι η σημασία του στοιχείου για τη σύγχρονη ελληνική κοινωνία;

Το Καγκελάρι αποτελεί στοιχείο της πολιτισμικής μας ταυτότητας. Αν και οι ρίζες του χορού χάνονται στα βάθη του χρόνου, εξακολουθεί να διοργανώνεται και να πραγματοποιείται ευλαβικά κάθε χρόνο έως σήμερα.

Όλοι οι χωριανοί (μικροί και μεγάλοι) φροντίζουν να συμμετέχουν στην αναβίωση και στη μετάδοση αυτού του εθίμου. Είναι σπάνιο ένα έθιμο να τηρείται ευλαβικά τόσες δεκαετίας και να παραμένει αναλλοίωτο στο χρόνο
ίσως με κάποιες μικρές τροποποιήσεις ή παραλλαγές για την εκάστοτε περιοχή της Άρτας. Είναι λες και οι χωριανοί έχουν δώσει μια κοινή υπόσχεση/ δέσμευση να μεταδίδουν το έθιμο από γενιά σε γενιά.

Το καγκελάρι αποτελεί μέρος της τοπικής συλλογικής μας ταυτότητας, συνδέεται με την τοπική μας ιστορία αλλά και με τη σύγχρονη ζωή μας. Το γεγονός ότι αυθόρμητα κάθε χρόνο δεσμευόμαστε στη διάδοσή του, αποδεικνύει ότι είναι σημαντικό στοιχείο της πολιτιστικής κληρονομιάς της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας.

Βασική Βιβλιογραφία
-Δήμας Η. (1993), “Η χορευτική παράδοση της Ηπείρου”, Αθήνα
-Γκιζέλης 1975, 31]
-Στέργιος 1982-1983, 102]
-Κοκκινέλη Αιμιλία, “Δημιουργία Ενιαίας Ατζέντας Δράσεων και Εκδηλώσεων με
κοινή στόχευση και κοινή εικόνα για την περιοχή της Άρτας”, 2020
-Κομζιάς , Γεώργιος «Το Καγκελλάρι», 2009
-Γεωργίου Λάμπρος. Το καγκελάρι ή Κύκλες. Τζουμερκιώτικα Χρονικά. Έτος 2009.
Εκδ. ΙΛΕΤ.
-Γιαννούλης, Σ. (2009). Σα τραγούδια από το Καγκελάρι της Περάνθης. Έκδ.
Εκπολιτιστικού Συλλόγου Περάνθης. Άρτα.
-Διαμάντης Κ., (1985), ΑΠΑΝΤΑ, Τόμος 3, “Εικόνες και αναμνήσεις από τα χωριά
των Τζουμέρκων”, Αθήνα
-Ιωάννου Γρηγόριος (2009). Σο Γρίμποβο, το χωριό μας. Ιδιωτική έκδοση.
Αθήνα.
-Καραγιάννης Α. (1995). Αμμότοπος (Κουμτζιάδες). Αυτοεκδ. Αθήνα
-Κομζιάς Γεώργιος. Σο Αρτινό λαϊκό χοροστάσι (υπό έκδοση)
-Νιτσιάκος Β. (1994), “Φορός και συμβολική έκφραση της κοινότητας”
-Παπακώστας, Νικ. (1967). Ηπειρωτικά. Ιδιωτική έκδοση. Αθήνα.
-Πετρονικολος, Κ. (1977). Σο Βουργαρέλι (Δροσοπηγή) των Τζουμέρκων. Εκδ.
Σείριος. Αθήνα.
-Ρίζος Ανδ. Το Διπλοκάγκελο στους Μελισσουργούς. Εκδ. Πέτρα – Ηπειρωτικές
εκδόσεις.
-Τατσιόπουλος Λ.Α.: Ο τζουμερκιώτικος χορός «Καγκελλάρι» (Ηπειρωτική Εστία,
307-308, 1977)
-Το καγκελάρι της Ροδαυγής. Αναζητώντας τις ρίζες – Προοπτικές, της
Παναγιώτας Π. Λάμπρη
-Τσώλης Μ. (2000), “Ο χορός Καγκελάρης και τα τραγούδια του” , τ.382, 2000
-Φίλος Στ., (1989), “Άγναντα Άρτας” , Εκδ. Αδελφότητα Αγναντιτών Αθήνας,
Αθήνα.

ΠΗΓΗ: /https://www.epirusland.gr/diavoulefsi-gia-tin-engrafi-tou-stoicheiou-kagkelari-choros-stin-arta-ipeiros-sto-ethniko-evretirio-aylis-politistikis-klironomias/

Ακολουθούν οι στίχοι από το Αγναντίτικο καγκελάρι έτσι όπως τραγουδιέται κάθε χρόνο τέτοια μέρα:

Τέτοια ώ… μωρ τέτοια ώ… τέτοια ώρα ήτανε ψες,
τέτοια ώρα ήτανε ψες, τέτοια και παραπροψές.
Στο χορό μωρ στο χορό, στο χορό που χόρευαν,
στο χορό που χόρευαν, ολ’ αγόρια και παιδιά,
ολ’ αγόρια και παιδιά και κορίτσια ανύπαντρα.
Και στη μέ… μωρ και στη μέ… και στη μέση στο χορό,
και στη μέση στο χορό κάθεται χρυσός αετός.
Κάθεται χρυσός αετός και τροχάει τα νύχια του,
και τροχάει τα νύχια του, τα χρυσά φτερούγια του.
Το Θεό μωρ… το Θεό, το Θεό παρακαλεί,
το Θεό παρακαλεί θέε μου δωσ’ μου δύναμη,
θεέ μου δώσ’ μου δύναμη, δύναμη και λευτεριά
Θεέ μου δώς μου λευτεριά να χυθώ ν’ αδραξω μια,
να χυθώ να αδράξω μια, που χει τα σγουρά μαλλιά,
Κι αν δεν τη μωρ… κι αν δεν την… κι αν δεν την εδιάλεγα,
κι αν δεν την εδιάλεγα νά ‘πεφταν τα νύχια μου,
νά ‘πεφταν τα νύχια μου, τα χρυσά φτερούγια μου.
Τα χρυσά φτερούδια μου, τα βασιλικούδια μου.
Μπαιραχτάρ’ μωρ’ Μπαιραχταρ, Μπαιραχτάρη του χορού
Μπαιραχτάρη του χορού, συ που σέρνεις το χορό,
συ που σέρνεις το χορό κάνε κύκλες το χορό
κάνε κυ… μωρέ κάνε κύ… κάνε κύκλες το χορό,
κάνε κύκλες το χορό, κάνε πρώτο κάγκελο,
κάνε πρώτοκάγκελο πρωτοκαγκελίσματα,
συ που σε μωρε συ που σε, συ που σέρνεις το χορό
συ που σέρνεις το χορό σαν κλωνί βασιλικό,
σαν κλωνί βασιλικό, σαν κλωνάρι αμάραντο.
Να ‘τοχα μωρ… να… ‘τοχα, να ‘τοχα στον κήπο μου
Να ‘τοχα στον κήπο μου να το δίπλοπότιζα.
Να το διπλοπότιζα Τετραδοπαρασκευό,
Τετραδοπαρασκευό και Σαββατοκύριακο.
Συ που σε… μωρ συ που σε… συ που σέρνεις το χορό,
συ που σέρνεις το χορό σα κλωνί βασιλικό,
σα κλωνί βασιλικό κάνε διπλοκάγκελο,
κάνε διπλοκάγκελο, κάνε διπλοκαγκελίσματα.
Συ που σε… μωρ συ που σε… συ που σέρνεις το χορό,
συ που σέρνεις το χορό σα κλωνί βασιλικό
σα κλωνί βασιλικό, τράβα σιάσε το χορό.
Τράβα σιάσε το χορό, είμαι ξένος και θα ιδώ,
είμαι ξένος και θα ιδώ και θα πάω να μολογώ,
και θα πάω να μολογώ, στα χωριά που θα διαβώ.
Στα χωριά που θα διαβώ κείνο που είδα εκιο θα πω
Συ που σε… μωρέ συ που σέ… συ που σέρνεις το χορό
Συ που σέρνεις το χορό κάνε τριπλοκάγκελο
κάνε τριπλοκάγκελο τριπλοκαγκελίσματα
Μέσ’ το πέ… μωρέ μεσ’ πε… μεσ’ το πέρα μαχαλά
Μεσ’ το πέρα μαχαλά αγαπώ και γω μια νιά
Αγαπώ και γω μια νια, την Αφέντρω Καλογριά
Όταν πα.. μωρέ όταν πά… όταν πάγαινα εκεί
Όταν πήγαινα εκεί μού τηγάνιζε τυρί
Μου τηγάνιζε τυρί, μου δινε γλυκό κρασί
μου δινε γλυκό κρασί, μου ‘στρωνε τραγειό σακί
Συ που σε…, μωρέ συ που σέ… συ που σέρνεις το χορό
Συ που σέρνεις το χορό σα κλωνί βασιλικό
Σα κλωνί βασιλικό κάνε τετρακάγκελο
κάνε τετρακάγκελο τετρακαγκελίσματα,
Μέσ’ το πέ… μωρέ μεσ’ πε… μεσ’ το πέρα μαχαλά
Μωρέ μεσ’ το πέρα μαχαλά πέθανε μια καλόγρια
Μωρέ πέθανε μια καλογριά και την παν’ στην εκκλησιά
και την πάν’ στην εκκλησιά, με λαμπάδες με κεριά
με λαμπάδες με κεριά, με ασημένια θυμιατά
με ασημένια θυμιατά, με καθάρια λειτουργιά
με καθάρια λειτουριά, με λαμπρά εικονίσματα
με λαμπρά εικονίσματα και ο παππάς από κοντά
και ο παππάς από κοντά ψάλλοντας, διαβάζοντας
ψάλλοντας, διαβάζοντας και μοιριολογίζοντας
και μοιριολογίζοντας ωχ ωιμέ καλόγρια
ωχ ωιμέ καλόγρια, όπου σ’είχα συνοδειά
όπου σ’ειχα συνοδεια, πάσα γιόμα και βραδιά
πάσα γιόμα και βραδιά και ταχειά στην εκκλησιά.
Συ που σε, μωρέ συ που σέ… συ που σέρνεις το χορό
Συ που σέρνεις το χορό κάνε πεμπτοκάγκελο
κάνε πεμπτοκάγκελο πέμπτοκαγκελίσματα
συ που σε… μωρέ συ που σε…, συ που σέρνεις το χορό
συ που σέρνεις το χορό σαν κλωνί βασιλικό,
σαν κλωνί βασιλικό, σαν κλωνάρι αμάραντο
σαν κλωνάρι αμάραντο κάνε σταυροκάγκελο
κάνε σταυροκάγκελο σταυροκαγκελίσματα
Μα τον Ά…, μωρ μα τον Ά…, μα τον Άγιο Κωσταντίνο,
μα τον Άγιο Κωσταντίνο, το χορό δεν τον αφήνω.
Μα τον Ά… μωρ μα τον Ά…, μα τον Αγιο Αη Αρσένη,
μα τον Άγιο Αη Αρσένη στο χορό να μπουν οι ξένοι,
Μα τον Ά…, μωρ’ μα τον Ά…, μα τον Άγιο Άη-Θανάση,
μα τον Άγιο Αη-Θανάση, ο χορός δε θα χαλάσει.
Μα τον Ά…, μωρ’ μα τον Ά…, μα τον Άγιο Αη- Νικόλα,
μα τον Άγιο Αη Νικόλα, τι χορός θα γίνει τώρα.